Zmiana środka zapobiegawczego

Jestem podejrzany o popełnienie przestępstwa. Zastosowano wobec mnie wysokie poręczenie majątkowe jako środek zapobiegawczy w toczącym się postępowaniu sądowym. Niedawno straciłem pracę i nie mam możliwości, aby wpłacić stosowną kwotę. Czy mam prawo domagać się zmiany decyzji w tym zakresie i wnosić o zastosowanie innego środka, np. dozoru?

Istnieje taka możliwość. Środki zapobiegawcze można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa. Można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo. Na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego przysługuje zażalenie. Środek zapobiegawczy należy niezwłocznie uchylić lub zmienić, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których został on zastosowany, lub powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie albo zmianę.

Oskarżony może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego. W przedmiocie wniosku rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu - sąd, przed którym sprawa się toczy. Stanowi o tym art. 254 § 1 Kodeksu postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. nr 89, poz. 555 ze zm.). Na postanowienie w przedmiocie wniosku zażalenie przysługuje oskarżonemu tylko wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie co najmniej 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia w sprawie środka zapobiegawczego.

Z opisu sprawy wynika, że środek zapobiegawczy w postaci poręczenia majątkowego zastosowano całkiem niedawno. Sąd z pewnością wziął pod uwagę różne okoliczności sprawy i na tej podstawie wydał stosowne orzeczenie. Jeśli jednak sytuacja Czytelnika jest faktycznie obiektywnie trudna, a okoliczności, o których mowa, zaistniały już po wydaniu orzeczenia o ustanowieniu poręczenia, być może istnieje szansa na to, że dojdzie do zmiany środka zapobiegawczego. Tytułem środka zapobiegawczego można oddać oskarżonego pod dozór Policji. Oddany pod dozór ma obowiązek stosowania się do wymagań zawartych w postanowieniu. Obowiązek ten może polegać na zakazie opuszczania określonego miejsca pobytu, zgłaszaniu się do organu dozorującego w określonych odstępach czasu, zawiadamianiu go o zamierzonym wyjeździe oraz o terminie powrotu, zakazie kontaktowania się z pokrzywdzonym lub z innymi osobami, zakazie zbliżania się do określonych osób na wskazaną odległość, zakazie przebywania w określonych miejscach, a także na innych ograniczeniach swobody oskarżonego. Oddany pod dozór Policji ma obowiązek stawiania się we wskazanej jednostce organizacyjnej Policji z dokumentem stwierdzającym tożsamość oraz udzielania informacji koniecznych dla ustalenia, czy stosuje się on do nałożonych na niego wymagań.